زندگی من...

سلام خدا این فرشته معصوم رو زیر سایه شما و مادرش حفظ کنه.نمیدونم چرا گریم گرفته و نمیخوام حدسی که میزنم در رابطه با شما و مادر حامی جون درست باشه ولی ما مادر پدرها وقتی میشیم مامان و بابا دیگه برای خودمون نیستیم میشیم برای بچمون چون این بچه های معصوم خودشون که نیومدن ما خواستیم پس باید به خاطر اونها گذشت کنیم.
منم سر غربتی که اومدم و فشار دوری از خانوادم خیلی با شوهرم بحث میکنم و ناراحتم ولی به خاطر دخترم مجبورم که خودمو از بین ببرم تا دخترمو شکوفا کنم.
شرمنده بخدا فضولی نکردم.نمیدونم چرا از زمانی که مامان شدم نسبت به تمام بچه هاحساس شدم و دوست دارم مهر مادری سهم حامی عزیز هم باشه.امیدوارم با وجود مامان حامی اسم وبلاگتون بشه زندگیه 3نفره شما.

---

زندگیه من پیچیده تر از اون چیزیه که فکر کنید..

سلام دوست خوب من حامی :
از اینکه به وبلاگ من اومدی متشکرم .

---

خواهش میکنم..