پدر...
پدر... پــــــــــــــــدر عزیزم
ببخش اگر پای تک درخت حیاطمان پنهانی ،
غصه هایی را خوردی که مال تو نبودند!
ببخش اگر ناخن های ضرب دیده ات را ندیدم که لای درهای بسته روزگار مانده بود
ببخش که غرق جوانی شدم آنقدر که سفیدی تدریجی موهایت را ندیدم
ببخش اگر همیشه، پیش از رسیدن تو، خواب بودم....
ببخش اگر پای تک درخت حیاطمان پنهانی ،
غصه هایی را خوردی که مال تو نبودند!
ببخش اگر ناخن های ضرب دیده ات را ندیدم که لای درهای بسته روزگار مانده بود
ببخش که غرق جوانی شدم آنقدر که سفیدی تدریجی موهایت را ندیدم
ببخش اگر همیشه، پیش از رسیدن تو، خواب بودم....
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
